จบ

และแล้วบันทึกรักก้อจบลง.... เสียใจนะ

งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกลา

และแล้ววันนี้ผมก็ตัดสินใจลาออกจากงาน มันคงถึงเวลาแล้วที่จะต้องไปในหนทางที่ตนเองเลือก บางที่คับกายอยู่ง่ายแต่คับใจมันอยู่ยาก บางคนมีหนทางปูพรมไว้อย่างสวยหรู แต่บางคนกลับไม่เป็นเช่นนั้น ผมไม่ได้บอกว่าโหดร้ายซะทั้งหมด ยังมีเพื่อนร่วมงานหลายคนที่ใจดี มีมิตรไมตรีคอยช่วยเหลือ เป็นเพื่อนกัน บ่อยครั้งที่ทุกวันจะต้องนินทาเจ้านายนี่เป็นเรื่องจริงที่ ในห้องทำงานลูกน้องกะเจ้านายต่อหน้าจะอีกอย่างลับหลังอีกอย่าง เพราะที่นี่ เจ้านายไม่เคยได้ใจลูกน้อง สักแต่จะด่าก็ด่า ว่าก็ว่า หักเงินเดือนหักโน่นหักนี่ และชอบพูดกระแนะกระแหนปั้นน้ำเป็นตัวให้คนอื่นทะเลาะกัน ย่อมไม่มีลูกน้องคนไหนเค้าจะรักจะปกป้ององค์กรแห่งนี้ แม้แต่ย่านชุมชนแถวนี้ยังรับรู้ได้เลยว่า ไม่อยากมาใช้บริการกันที่นี่ ผู้ใช้บริการส่วนใหญ่มาจากคนในพื้นที่อื่น โดยเฉพาะต่างจังหวัดที่มีพื้นที่ติดต่อกัน ถ้าพูดเรื่องเจ้านายและระบบงานที่นี่ ต่อให้เขียนกระดาษสักร้อยแผ่นก็คงยังไม่จบ เอาเป็นว่านี่คือการตัดสินใจที่ดีของผมแล้ว บางครั้งนี่คือจุดเปลี่ยนสำหรับอนาคตที่จะมีจุดยืนที่ดีกว่าก็ได้ แต่ก็ยังคงเสียดายเพราะผมผูกพันกับเพื่อนร่วมงานจนยากกับการตัดสินใจในครั้งนี้ ตอนนี้คนในห้องยาเริ่มทยอยลาออกกันหลายคน เพราะทำงานไม่คุ้มกับงานและความเครียดที่เผชิญ เห้อ เค้าคงต้องกลับมามองบ้างแล้วแหละว่าเพราะอะไรองค์กรนี้ถึงไม่เติบโต ไม่มีลูกน้องคนไหนเข้าใจเค้าหรือรักองค์กรบ้างเลย จริงๆผมทำตามสัญญาของเค้าแล้วนะ เพราะให้มาช่วยทำงานประมาณ 3-6 เดือน นี่ก็ย่างเดือนที่ 8 เข้าแล้ว เพียงพอแล้วกับ 8 เดือนที่มีแต่เรื่องวุ่นวาย มีน้ำตา มีมิตรภาพ มีเสียงหัวเราะ มีความจริงใจ โกหก หลอกลวง ปนเปกัน และจากนี้ไปคงมีคนที่ดีกว่ามาอยู่แทนที่ผม สงสารก็แต่เพียงคนที่จะเข้ามารับหน้าที่ตรงนี้ และเพื่อนร่วมงานที่เผชิญชะตามกรรมเช่นเดียวกัน เห้อ ขอเป็นกำลังใจให้กับเพื่อนร่วมงานที่นี่ สักวันเราคงกลับมาพบกันใหม่ แต่คงไม่กลับมาทำงานที่นี่อีก โชคดี

ช่วงเวลาดีดี- บทความจากเพื่อนที่แสนดี

ช่วงเวลาดีๆ^^

ว่ากันว่าช่วงชีวิตนึงจะมีช่วงเวลาที่ทำให้คุณ หงุดหงิดและมีความสุข

เริ่มจากหงุดหงิดก่อนล่ะกัน...
การที่คุณเข้าไปดูหนังในโรงหนังได้ 30 นาทีแล้วปวดฉิ๊งฉ๊องขึ้นมา
(ขณะที่หนังที่คุณชมกำลังมันส์สุด ๆ)
การที่คุณอ้าปากเต็มที่พร้อมที่จะจาม(แต่มานไม่จาม)
การที่คุณกำลังทานอาหาร(แต่ดันไปกัดลิ้นตัวเอง)
การที่คุสะดุดขาตัวเองแล้วเตะประตูบ้านตัวเอง(ทั้งที่เดินผ่านอยู่ทุกวัน)
การพลาดรายการทีวีสุดโปรด (ทั้งที่คุณอดใจรอมา 1 อาทิตย์เต็ม ๆ)
การที่คุณแข่งฟุตบอลกับทีมแล้วยิงออก(ทั้งที่หน้าโกลมันมีแค่เสากับตาข่าย)
..อันนี้สำหรับคุณผู้ชายทั้งหลายที่บ้าบอลนะ
การที่คุณกำลังนั่งฟังเพลงโปรดของคุณ(แต่ก้อมีมือดีมาเปลี่ยนซะงั้น)
การที่เพื่อนบ้านคุณนั้นเปิดเพลงลั่นบ้าน(ขณะที่คุณต้องการพักผ่อน)
การที่ใครสักคนของคุณโทรมาหาคุณ(ตอนหลับ)
การที่คุณได้เจอแฟนของคุณนอกใจไปเดินควงกับใครอีกคน
หรือช่วงเวลาที่เร่งรีบ(แต่คุณกลับลืมนู้นลืมนี้)
การที่คุณนัดคนพิเศษไว้(แต่คุณตื่นมาพร้อมกับสิวเม็ดเป้ง ๆ กลางหน้าผาก)
รวมถึงถ้าโรลออนหรือน้ำหอมคุณหมดด้วยนะ
การที่ยางรถคุณรั่วเพราะคุณขับรถไปทับตะปู(ตะปูมันก้อเล็กนิดเดียวอ่ะเนอะ)
แล้วสุดท้ายมันก้อจะผ่านไปแล้วคุณก้อจะลืมมันเอง...



มาถึงช่วงเวลาที่ทำให้คุณรู้สึกมีความสุข กันมั่ง

การตกหลุมรักใครซักคน
การได้หัวเราะจนท้องแข็ง
การได้นั่งอ่านจดหมายเก่าๆในวันว่างๆ
การได้ใช้เวลาว่างในที่ๆแสนงดงาม
การได้ฟังเพลงที่ชอบทางวิทยุ
การได้นอนฟังเสียงฝนตก
เมื่อเวลาที่คุณอาบน้ำเสร็จใหม่ๆแล้วมาเจอผ้าเช็ดตัวอุ่นๆ
การสอบเสร็จ
การได้รับโทรศัพท์จากใครซักคนที่คุณไม่ได้พบเจอเค้าบ่อยนักแต่คุณก็อยากจะเจอ
บทสนทนาดีๆซักบท
การได้ยิ้มกับใครซักคน
การคุยโทรศัพท์ตอนดึกๆได้เป็นชั่วโมงๆ
การยิ้มได้โดยไม่ต้องมีเหตุผล
การถูกชมอย่างกระทันหัน
การตื่นขึ้นมาแล้วตระหนักได้ว่ามันยังน่าจะนอนต่อได้อีกตั้ง2ชม.แน่ะ
การได้ฟังเพลงที่ทำให้คุณนึกถึงคนพิเศษของคุณ
การเป็นส่วนหนึ่งของทีม
การมีเพื่อนใหม่
การรู้สึกเหมือนผีเสื้อบินว่อนอยู่ในท้องของคุณเวลาคุณเจอหน้าเค้าคนนั้น
การผ่านช่วงเวลานึงไปได้พร้อมๆกับเพื่อนที่ดีที่สุดของคุณ
การได้เห็นคนที่คุณชอบมีความสุข
การได้ใส่เสื้อของคนที่เราชอบทั้งๆที่กลิ่นน้ำหอมของเค้ายังกรุ่นๆอยู่
การได้เจอเพื่อนเก่าอีกครั้งแล้วรู้สึกเหมือนมันไม่มีอะไรที่เปลี่ยนไปเลย
การได้มองทองฟ้ายามโพล้เพล้
การได้ยินใครซักคนบอกรักคุณ
แต่ที่สุดคือ การได้รู้ว่าเราเป็นที่รักของคนที่เรารัก ...จริงๆนะ

ใครที่อ่านข้อความนี้และกำลัง มีความสุข ก้อขอให้มันอยู่กับคุณตลอดไป แต่....
ถ้าใครกำลังหงุดหงิดหรืออกหักก้อแล้วแต่ สักวันมันก้อจะผ่านไป
ลืมเรื่องที่ทำให้คุณเสียใจซะ โลกนี้ยังมีอะไร ๆ ที่ทำให้คุณยิ้มได้อีกเยอะ

และเชื่อว่าน้อยคนที่จะลืมความรู้สึกนี้

ช่างมันสิว่ะ

พอออกเวรตอนเช้า ร่างกายที่อ่อนล้าก็โถเข้าใส่ที่นอน ลืมแม้กระทั่งต้องทานข้าว อาบน้ำ หรือต้องทำกิจวัตรต่างๆ ผมหลับโดยไม่รู้ตัว สะดุ้งตื่นตอนสายๆ รู้สึกได้ว่าฝันร้าย อาจจะเกิดจากความเครียดหรืออะไรก็ตาม พรุ่งนี้แล้วสิที่จะได้ผ่อนคลายสักที มีนัดไปเที่ยวเชียงใหม่กับแฟน คงเจอกันตอนรุ่งเช้าของวันเสาร์ เดี๋ยววันนี้ว่าจะ plan เที่ยวที่ต่างๆ อยากเจอแฟนจัง คิดถึงมากนะหมี แต่ในใจลึกๆ ก็ยังรู้สึกไม่ดีกับสิ่งที่เขาบอกเมื่อคืน เอาไงก็เอากันสิว่ะ เรื่องแค่นี้มันพลาดกันได้ เขาคงไม่อยากนอกใจหรอก บอกกับตัวเอง แค่เห็นเขามีคนรักเยอะๆก็คงดีสินะ จะได้ไม่เครียด ไม่หมกมุ่นอยู่กับตัวเอง ขออย่างเดียวอย่าทำร้ายตัวเองก็พอ ผมรู้สึกได้ว่าเขาคงเหงา คงอยากมีเพื่อนคุย และอีกอย่างเขาคงอยู่ในช่วงอยากรู้อยากลอง บ่อยครั้งที่มักจะพูดออกมาว่าอยากมีไรกะใครคนนั้นคนนี้ เขาก็บอกว่าหยอกเราเล่น เห้อ จะยังไงก็ช่าง หากถึงวันนั้นวันที่เขาหายไป เราก็คงต้องทำใจ และคิดซะว่าคบกันมาได้แค่นี้ อาจเป็นเพราะความห่างไกล แต่ความจริง ใจผมในตอนนี้ก็ไม่ได้เปิดรับใครไว้เลย หรือผมต้องกลับมานั่งคิดดูใหม่ เห้อจะมั่นใจกับรักครั้งนี้ได้สักเพียงใด อืมอยากถามเขาเหรอเกินว่ารักผมบ้างไหม ถ้าไม่ได้คิดอะไรจะได้ไม่ทุ่มเท จะได้ตัดใจตั้งแต่ตอนนี้

วันที่โหดร้าย

และแล้ววันนี้ผมก็ทนไม่ไหว ผมเดินออกจากห้องยา ทั้งๆที่ภายในไม่มีเจ้าหน้าที่อยู่เลยสักคน มีเพียงรองผู้บริหารที่เจ้ากี้เจ้าการคอยเอ็ดตะเลอยู่ภายในห้อง มันไม่ใช่หน้าที่ที่ผมจะต้องทำตามใจคุณทุกเรื่องโดยไม่มีเหตุผล ระบบภายในโรงบาบาลที่ยังล้าหลัง สร้างความรำคาญใจและทำให้งานติดขัดเป็นอย่างมาก เอาเป็นว่าแม้แต่ฉลากยายังต้องนั่งเขียนทุกใบ ว่างั้น เย็นวันนี้ไม่มีผู้ช่วยขึ้นเวรเลย เหตุผลก็เพราะรองผู้บริหารคนนี้ที่ชอบตื่นตีสองตีสามมารบกวน คอยแทรกแซงการทำงานเป็นพักๆ เหมือนคนโรคจิตว่างั้น ไอ้เราซึ่งเป็นหัวหน้าก็ต้องคอยขึ้นเวรแทนผู้ช่วยอยู่เรื่อย เพราะเวรบ่ายดึกไม่มีเภสัชประจำขึ้นมีแต่ผู้ช่วยเพียงคนเดียวเท่านั้น ไอ้เราก็ทำงานภาคเช้ายังต้องมานั่งขึ้นเวรแทนชาวบ้านอยู่ประจำ วันนี้ถ้าหากเขาไม่มารบกวนการทำงาน ผมก็คงขึ้นไปแล้ว แม้ผมจะเบื่อเขาเต็มทนแล้ว ในที่สุดผมก็ต้องกลับมาเฝ้าห้องให้อยู่ดี เพราะเกรงว่าคนไข้จะไม่ได้ยา ผมขอล่ะคับคุณเป็นรองผู้บริหารก็จริงแต่ควรจะมานั่งคุยเพื่อรับฟังและแก้ปัญหา ไม่ใช่สักแต่ว่าทำโน่นทำนี่โดยไม่มองดูเหตุผล มิหนำซ้ำค่าแรงยังถูกโกงอีก ใครล่ะจะทำให้คุณ ผู้บริหารก็พลอยตามๆกัน เห้อ ก็เป็นสามีภรรยา ก็เงี้ย รพ.ที่ปกครองแบบ รพครอบครัว ถึงไม่ค่อยพัฒนา เพราะพวกคุณสักแต่จะใช้โดยไม่รับฟังความคิดเห็นของบุคคลากร ทรัพยากรบุคคลถือเป็นหัวใจสำคัญที่จะทำให้รพ ก้าวไปข้างหน้าได้ หากไม่เป็นเพราะคุณ รพ แห่งนี้คงไม่ต้องมีการ turn over rate แบบนี้ เบื่อแล้ว และผมก็พร้อมแล้วที่จะลาออกจากที่แห่งนี้

ค่ำคืนนี้ยังคงโหดร้าย ผมนั่งฟังเพลงเศร้าไปเรื่อยๆ อยู่ภายในห้องอันเวิ้งว้าง วันนี้ทุกคนเข้าใจดีว่าสถานการณ์ในห้องยาเป็นอย่างไร คุณหมอนิตกะคุณหมอธนา พี่ใจดีที่คอยมารับไปทานข้าวอยู่เรื่อยๆ เย็นวันนี้ เขาก็มาปลอบใจ โดยเฉพาะหมอนิตมานั่งอยู่เป็นเพื่อนในห้องยาด้วยกัน และยังมีพี่รัตน์พี่สาวคนสวย ที่ปลอบใจผมได้ทุกเวลา

ประมาณเที่ยงคืน ผมอดคิดถึงแฟนไม่ได้ เลยโทรไปหา วันนี้ชักเอะใจ แปลกแฮะวันนี้มีการเคลียร์สาย แต่ก็ไม่ได้ติดใจไร คงยุ่งๆอยู่แระ สักพักเขาก็โทรมา คุยกันได้พักนึงเขาก็พูดถึงผู้ชายคนที่มาจีบเขา จริงๆไม่อยากรับรู้ ไม่อยากรู้เรื่องของคนๆนี้เลย ในห้วงอารมณ์ของความอ่อนไหวที่ไม่เคยมีมาก่อน สัมผัสได้ถึงความตื่นเต้นที่เขาได้พบเจอบุคคลนี้ เขาอาจไม่ได้ชอบ หรือชอบ หรือจะอย่างไรก็ตามแต่ มันก็ทำให้ผมรู้สึกอึดอัดใจไม่น้อย แต่ผมเชื่อว่าความรักและความตั้งใจของผมจะสามารถชนะใจเขาได้ คุยกันไปเรื่อยๆ เขาก็พูดว่าเขาแอบมีไรกัน และตอนนี้ก็ได้เลิกยุ่งกันแล้ว อืม! ผมรู้สึกชา แต่ก็ยังคงนิ่ง พูดไรไม่ค่อยออก ผมไม่รู้จะพูดยังไง รู้สึกกลัวอย่างบอกไม่ถูก เขายังพูดอีกว่ารักแบบนี้ไม่มีอยู่จริง จริงเหรอ เขาอาจเจอเรื่องรักที่มันโหดร้ายกับชีวิต เขาเลยรักสนุกแบบนี้ อาจด้วยความพลั้งเผลอหรืออย่างไร หรือความเป็นใจยังไงก็แล้วแต่ ลองคิดกลับกันถ้าผมมีเหตุการณ์แบบนี้มั้ง เขาจะรู้สึกอย่างไร ใช่เหตุการณ์นี้ทำให้ผมไม่สบายใจ อาจเป็นข้อดีที่เขาเป็นคนพูดตรงมีไรไม่ปิดบัง แต่มันก็ทำให้ความรักของผมมีรอยร้าวอยู่เบื้องลึก แม้มันอาจจะยอมรับสิ่งนี้ได้บ้าง เพราะรักล่ะมั้ง แล้วผมจะทำอย่างไร ทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นเช่นนั้นเหรอ เห้อ ผมกลับมานั่งคิดอีกทีว่าการที่คนรักเป็นคนมีไรก็พูดตรงเป็นสิ่งที่ดี แต่ทำไมเขาจะต้องไปมีไรกะใครคนนั้นด้วย หรืออาจเป้นเพราะว่าเราไม่ได้รักกัน หรืออาจเป้นเพราะเขาที่ไม่เคยรักผมเลย และผมจะต้องทำอย่างไรต่อไปดี ทำไมวันนี้ถึงดูโหดร้ายกะผม ทำไม ผมทำอะไรผิดหรือ หรือเป็นเพราะว่าผมทำหน้าที่คนรักได้ไม่ดีพอ ต้องโทษตัวผมแล้วละ ผมมันผิดเอง ไม่ได้โกรธใคร เพียงแต่รู้สึกผิดหวังเท่านั้นเอง ค่ำคืนอันโหดร้ายเมื่อไหร่จะผ่านพ้นไปสักที..