ค่ำคืนนี้ยังคงโหดร้าย ผมนั่งฟังเพลงเศร้าไปเรื่อยๆ อยู่ภายในห้องอันเวิ้งว้าง วันนี้ทุกคนเข้าใจดีว่าสถานการณ์ในห้องยาเป็นอย่างไร คุณหมอนิตกะคุณหมอธนา พี่ใจดีที่คอยมารับไปทานข้าวอยู่เรื่อยๆ เย็นวันนี้ เขาก็มาปลอบใจ โดยเฉพาะหมอนิตมานั่งอยู่เป็นเพื่อนในห้องยาด้วยกัน และยังมีพี่รัตน์พี่สาวคนสวย ที่ปลอบใจผมได้ทุกเวลา
ประมาณเที่ยงคืน ผมอดคิดถึงแฟนไม่ได้ เลยโทรไปหา วันนี้ชักเอะใจ แปลกแฮะวันนี้มีการเคลียร์สาย แต่ก็ไม่ได้ติดใจไร คงยุ่งๆอยู่แระ สักพักเขาก็โทรมา คุยกันได้พักนึงเขาก็พูดถึงผู้ชายคนที่มาจีบเขา จริงๆไม่อยากรับรู้ ไม่อยากรู้เรื่องของคนๆนี้เลย ในห้วงอารมณ์ของความอ่อนไหวที่ไม่เคยมีมาก่อน สัมผัสได้ถึงความตื่นเต้นที่เขาได้พบเจอบุคคลนี้ เขาอาจไม่ได้ชอบ หรือชอบ หรือจะอย่างไรก็ตามแต่ มันก็ทำให้ผมรู้สึกอึดอัดใจไม่น้อย แต่ผมเชื่อว่าความรักและความตั้งใจของผมจะสามารถชนะใจเขาได้ คุยกันไปเรื่อยๆ เขาก็พูดว่าเขาแอบมีไรกัน และตอนนี้ก็ได้เลิกยุ่งกันแล้ว อืม! ผมรู้สึกชา แต่ก็ยังคงนิ่ง พูดไรไม่ค่อยออก ผมไม่รู้จะพูดยังไง รู้สึกกลัวอย่างบอกไม่ถูก เขายังพูดอีกว่ารักแบบนี้ไม่มีอยู่จริง จริงเหรอ เขาอาจเจอเรื่องรักที่มันโหดร้ายกับชีวิต เขาเลยรักสนุกแบบนี้ อาจด้วยความพลั้งเผลอหรืออย่างไร หรือความเป็นใจยังไงก็แล้วแต่ ลองคิดกลับกันถ้าผมมีเหตุการณ์แบบนี้มั้ง เขาจะรู้สึกอย่างไร ใช่เหตุการณ์นี้ทำให้ผมไม่สบายใจ อาจเป็นข้อดีที่เขาเป็นคนพูดตรงมีไรไม่ปิดบัง แต่มันก็ทำให้ความรักของผมมีรอยร้าวอยู่เบื้องลึก แม้มันอาจจะยอมรับสิ่งนี้ได้บ้าง เพราะรักล่ะมั้ง แล้วผมจะทำอย่างไร ทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นเช่นนั้นเหรอ เห้อ ผมกลับมานั่งคิดอีกทีว่าการที่คนรักเป็นคนมีไรก็พูดตรงเป็นสิ่งที่ดี แต่ทำไมเขาจะต้องไปมีไรกะใครคนนั้นด้วย หรืออาจเป้นเพราะว่าเราไม่ได้รักกัน หรืออาจเป้นเพราะเขาที่ไม่เคยรักผมเลย และผมจะต้องทำอย่างไรต่อไปดี ทำไมวันนี้ถึงดูโหดร้ายกะผม ทำไม ผมทำอะไรผิดหรือ หรือเป็นเพราะว่าผมทำหน้าที่คนรักได้ไม่ดีพอ ต้องโทษตัวผมแล้วละ ผมมันผิดเอง ไม่ได้โกรธใคร เพียงแต่รู้สึกผิดหวังเท่านั้นเอง ค่ำคืนอันโหดร้ายเมื่อไหร่จะผ่านพ้นไปสักที..
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น